Steeds meer gemeentes voeren een inkomensgrens in voor Wmo-voorzieningen zoals scootmobiel, regiotaxi, rolstoel of traplift. Tweede Kamerlid Tamara Venrooy (VVD) heeft de minister gevraagd of gemeenten deze inkomenspolitiek mogen voeren. Minister Schipper heeft aangegeven dat de wet dit niet toe staat.
De CG-Raad ziet steeds meer (concept-)verordeningen waarin de gemeente het recht op een voorziening direct koppelt aan het inkomen. Sommige gemeenten leggen vast dat mensen met een inkomen vanaf 150, 130 of soms zelfs 110% van het minimumloon geen aanspraak op een Wmo-voorziening kunnen doen. Dat mag dus niet, zegt de minister nu. Minister Schipper: “De Wmo gaat uit van een individuele toetsing per cliënt en staat niet toe dat gemeenten in hun verordening een inkomensgrens instellen waarboven geen aanspraak op een voorziening gemaakt kan worden.”
De CG-Raad roept zijn leden en alle plaatselijke belangenbehartigers op hun eigen gemeente te attenderen op deze uitspraak van de Minister.
Eerst individueel onderzoek
Ook de CG-Raad blijft erop wijzen dat individuele toetsing van de compensatieplicht altijd voorop moet staan. Uitgangspunt is, zoals in de kanteling van de WMO wordt benadrukt, de individuele beperking en een hierbij passende oplossing. Essentieel bij de individuele toetsing is onderzoek naar de draagkracht. Dat betekent dat de gemeente bij iedere Wmo-aanvraag gedegen onderzoek moet doen naar de totale financiële situatie van de aanvrager. Pas daarna kan de gemeente de hoogte van de eigen betaling vaststellen.
Herziening gemeentelijk beleid
Tamara Venrooy van Ark roept de gemeentes die inkomenseisen gaan stellen op hun beleid voor 1 januari te herzien. Mochten gemeentes hun beleid niet herzien dan verwacht zij rechtszaken, waaraan lokaal gemeenschapsgeld verspild wordt.
Brief Minister VWS 10 november 2011 (vraag Venrooy en antwoord Minister op pagina 4 en 5)
Bron: CG-Raad
