Let op. Dit is een ouder bericht. Het kan zijn dat de inhoud niet meer actueel is.
Regelmatig horen we van mensen dat ze van de neuroloog de diagnose DVN krijgen en vervolgens naar huis worden gestuurd met medicijnen en de woorden: ‘We kunnen verder niets meer voor u doen. U moet ermee leren leven’. Voor velen is dit onprettig om diverse redenen.
Mensen hebben het gevoel er alleen voor te staan. Eventuele vragen kunnen niet worden gesteld aan iemand met kennis van DVN. En soms voelen ze zich hierdoor niet serieus genomen: ‘DVN is toch een ernstige neuromusculaire aandoening waarom heb ik dan geen neuroloog?’ Of een neuroloog besluit tot een opvolg-traject, is heel verschillend en soms is het juist de patiënt die stopt met de bezoeken aan de neuroloog omdat er (naast medicatie voorschrijven) toch niks gebeurt.
Huisarts als hoofdbehandelaar
De neuroloog kan hoofdbehandelaar zijn, maar dit kan ook een pijnspecialist, een revalidatiearts of de eigen huisarts zijn. Vaak hebben we de neiging om te denken dat een specialist beter is dan de huisarts. In het geval van een gekaderd probleem, bijvoorbeeld een hartinfarct, is een cardioloog inderdaad het beste. Deze weet immers meer van het hart af dan de huisarts.
In het geval van dunnevezelneuropathie ligt dit wat genuanceerder. Als je vooral veel pijn ervaart en nog niet de juiste medicatie heeft, dan kan de neuroloog of pijnspecialist de beste optie zijn. Heb je echter goede medicatie gevonden, dan kan dit prima worden overgenomen door de huisarts. De huisarts kan ook samen met je zoeken naar de juiste medicatie maar dit verschilt per huisarts en is afhankelijk van het feit of een huisarts hier al veel ervaring mee heeft. Het kan voor jou misschien niet goed voelen. Vraag dan eventueel om een verwijzing naar de pijnpoli in het ziekenhuis.
Op het moment dat je vooral veel autonome klachten ervaart, kan de huisarts juist de beste optie zijn. De autonome klachten variëren vaak enorm en gaan van maag- en darmklachten, blaasproblemen, hartproblemen, problemen met transpiratie, tot problemen met scherpstellen van de ogen. Al deze autonome klachten omvatten een ander specialisme in het ziekenhuis. De neuroloog heeft de kennis van het autonoom zenuwstelsel en bijvoorbeeld de aansturing van organen, bijvoorbeeld het hart. Wat vervolgens het gevolg is voor het functioneren van het orgaan, dus wat doet bijvoorbeeld het hart te veel of te weinig, dat is iets wat bij de cardioloog thuishoort. Er zal dus bij hartklachten moeten worden doorverwezen. Ook om uit te sluiten dat er niet iets anders speelt wat de oorzaak is van de hartklachten. Dit geldt ook voor de andere autonome klachten.
Als het gaat om doorverwijzen dan is de huisarts vaak een betere optie dan de neuroloog. De huisarts kent je vaak beter dan de neuroloog, bovendien heeft de huisarts generalistische kennis over het gehele lichaam en kennis van al je klachten. De huisarts kan dus een completer beeld schetsen van je gehele gezondheid voor een verwijsbrief. Wil je dat je huisarts meer kennis krijgt over DVN? Neem dan de huisartsenbrochure mee en vraag de huisarts deze te lezen. Bekijk de brochure voor de huisarts Deze link opent in een nieuw tabblad.
Toch vragen voor neuroloog
Als je geen neuroloog hebt en de huisarts weet het antwoord niet, dan kun je altijd een vraag stellen via de site van het expertisecentrum. Je krijgt dan via mail een antwoord van het MUMC+. Het kan voorkomen dat jouw vraag specifiek is voor jouw situatie en dat de neurologen in Maastricht zonder je dossier niet zomaar antwoord kunnen geven. Vraag dan je huisarts contact op te nemen met het expertisecentrum. Op de site van het expertisecentrum is een apart kopje voor zorgverleners: dvnexpertisecentrum.nl/voorzorgverleners/ Deze link opent in een nieuw tabblad Hier staan veelgestelde vragen, richtlijnen voor dunnevezelneuropathie en is de huisartsenbrochure te vinden. Tevens is hier de mogelijkheid voor een collegiaal consult.
Geen neuroloog hoeft dus niet minder goede zorg te betekenen!
