Let op. Dit is een ouder bericht. Het kan zijn dat de inhoud niet meer actueel is.
Een voorwoord van de voorzitter van de werkgroep over Serge Zevlever, bekend en geliefd in de internationale artrogrypose-gemeenschap.
Aan het begin van 2022 keek ik in deze nieuwsbrief terug op 2021 met een overheersend gevoel van ‘blij dat dat jaar achter ons ligt’. Het jaar 2022 kon alleen maar beter worden…
De digitale inkt van de nieuwsbrief was nog niet eens droog, toen de volgende crisis zich aandiende. De inval in Oekraïne heeft miljoenen levens op zijn kop gezet en doet dat nog steeds. Een nieuwe stroom vluchtelingen klopte aan de Europese deuren. Maar ik heb in het nieuws, en ook dicht bij huis, prachtige voorbeelden gezien van mensen die opstonden en het initiatief namen om mensen uit Oekraïne te helpen en op te vangen. Dat zijn wat mij betreft helden.
Toch zijn de mannen en vrouwen in Oekraïne die opstonden om hun land te verdedigen, en daar in veel gevallen het ultieme offer voor moesten brengen, de grootste helden. Eén persoon wil ik graag uitlichten: Serge Zevlever was bekend en geliefd in de internationale artrogrypose-gemeenschap. Daar is een goede reden voor: hij was een fel pleitbezorger voor kinderen met een handicap in Oekraïne. Zo faciliteerde hij gedurende meer dan twaalf jaar meer dan 3.500 adopties. Veel van de kinderen die Serge hielp, hadden artrogrypose multiplex congenita. Hij bood zo velen binnen de artrogrypose-gemeenschap nieuwe kansen en zag de ongelijkheid in de toegang tot medische zorg in verschillende landen.
Serge bracht zijn laatste dagen door met het verzekeren van de adoptie van een baby met artrogrypose. Zijn team bracht het kind veilig naar Polen, net toen de invasie begon. Serge had de dubbele nationaliteit van de VS en Oekraïne, maar koos er voor om in Oekraïne te blijven om Kiev te verdedigen. Op zondag 27 februari 2022 overleed hij. Een held, op zoveel manieren…
De storm in Oekraïne is nog verre van over, het coronavirus heeft de handdoek ook nog niet in de ring gegooid, maar toch heb ik besloten met een positieve blik het nieuwe jaar in te gaan. Het jaar 2023 kan alleen maar beter worden… toch?
