Let op. Dit is een ouder bericht. Het kan zijn dat de inhoud niet meer actueel is.
Op woensdag 20 december ontvingen we verslagen het trieste nieuws van het overlijden van Rivka Smit. Dit bericht heeft ons vol ongeloof en verdriet achtergelaten.
Gedurende vele jaren heeft Rivka zich bewonderenswaardig ingezet in de strijd tegen SMA en andere spierziekten. Als lid van de SMA-werkgroep en later als toegewijde medewerker van het Spierfonds heeft ze indrukwekkend werk verricht. Met haar kenmerkende humor, charme en vastberadenheid ging Rivka op haar eigen wijze recht op haar doelen af.
Rivka was een inspiratie voor (jonge) mensen met een spierziekte en ouders. Ze liet zien hoe je, ondanks een ernstige beperking, zelfstandig in het leven kunt staan.
Met een uitgebreid netwerk, zowel binnen als buiten de wereld van SMA, wist Rivka persoonlijke verbindingen te maken. Altijd oprecht en attent, soms ontzettend kritisch maar met veel humor, kon ze een situatie altijd naar het positieve keren. Haar overtuiging dat het glas altijd halfvol was, heeft een diepe indruk achtergelaten.
Het feit dat Rivka niet meer onder ons is, is niet wat ik met haar afgesproken had. Vaak maakte ze grapjes over hoe ik, als de oude man met SMA, eerder aan de beurt zou zijn. Met haar kenmerkende zwarte humor nam ze mijn lobbywerk voor de zorg over, alsof ze niet al druk genoeg was, was dan mijn antwoord.
Rivka was openhartig in haar podcastafleveringen, die ik altijd met plezier beluisterde. Ze was zich bewust van haar kwetsbaarheid, maar tegelijkertijd zo ambitieus en vol plannen. Ze genoot van het leven, haar huis, reizen, Disney en vooral van haar nieuwe baan op Schiphol.
Met velen onderhield ze contact via appjes, FaceTime of een belletje, waarbij ze over de mooiste en gekste onderwerpen sprak. Geen enkel onderwerp of gedachte ging ze uit de weg. Die magie van alles bespreekbaar kunnen maken, dat zullen we ontzettend missen, Riv! Alsjeblieft, kijk als een klein sterretje regelmatig naar beneden wanneer we het over je hebben. Het is zo stil geworden zonder jou…
Dick Cochius
