Twee onafhankelijke internationale studies hebben de betrokkenheid van het SNUPN-gen bij een nieuwe vorm van spierdystrofie gemeld. Deze resultaten werden onlangs gepubliceerd en gepresenteerd op Myology 2024, een internationaal congres in Parijs dat gewijd is aan spierwetenschappen.
Ook SNUPN-gen betrokken bij spierdystrofie

SNUPN is het gen dat bij mensen codeert voor het eiwit snurportin-1. Fouten in het SNUPN-gen worden verondersteld verantwoordelijk te zijn voor een congenitale vorm van spierdystrofie (CMD), die zich presenteert vóór de leeftijd van twee jaar. Ook zorgen ze mogelijk voor een latere vorm van de ziekte, die wat klachten betreft lijkt op de spierziekte LGMD Deze link opent in een nieuw tabblad. Daarmee zou het de 29e recessieve vorm van die ziekte (LGMD R29) kunnen zijn.
Analyses van in totaal drieëntwintig patiënten (twaalf vrouwen en elf mannen, in de leeftijd van drie tot zesendertig jaar) uit zeventien niet-verwante families op drie continenten, die allemaal dragers waren van een afwijking in het SNUPN-gen, toonden het volgende aan:
- progressieve spierzwakte in bovenarmen/schouders en bovenbenen/heupen, vaak geassocieerd met schade aan andere spieren in de ledenmaten (meer richting de handen en voeten). Bij meer dan de helft van de mensen was er verlies van het vermogen om te lopen;
- betrokkenheid van voornamelijk de spieren naast de ruggenwervels (paravertebrale spieren), de bilspieren (gluteale spieren), enkele bovenbeenspieren (quadriceps en gracilis) en enkele onderbeenspieren (peroneus- en gastrocnemius-spieren);
- ernstige ademhalingsmoeilijkheden;
- niet-spierschade bij sommige patiënten, met name aan de hersenen (bv. cerebellum-atrofie) en de ogen (staar);
- spiervezels van variabele grootte, met een behoorlijke hoeveelheid littekenweefsel (fibrose) en vet-infiltratie. Daarnaast waren er afwijkingen in de structuur van de myofibrillen (de spieronderdelen die voor het samentrekken zorgen), zoals ook het geval is bij myofibrillaire myopathie Deze link opent in een nieuw tabblad;
- een over het algemeen hoog niveau van creatininekinase (ck) in het bloed. Dit duidt op spierafbraak.
De studie van cellen van patiënten toont een verstoorde uitwisseling van materiaal aan tussen de kern en de rest van de cel (nucleocytoplasmisch transport) en RNA-rijping. Een diermodel bevestigt de ziekteverwekkende rol van SNUPN: fruitvliegjes waarin het gen is geïnactiveerd, hebben een aanzienlijk mindere motorische functie en levensverwachting dan normaal.
Bronnen
- SNUPN joins the list of genes involved in muscular dystrophies – Institut de Myologie (institut-myologie.org) Deze link opent in een nieuw tabblad;
- Biallelic variants in SNUPN cause a limb girdle muscular dystrophy with myofibrillar-like features | Brain | Oxford Academic Deze link opent in een nieuw tabblad
- SNUPN deficiency causes a recessive muscular dystrophy due to RNA mis-splicing and ECM dysregulation | Nature Communications Deze link opent in een nieuw tabblad.
Dit artikel is gecontroleerd door Sanne van de Camp, promovenda aan het Radboudumc.