DunnevezelneuropathieOorzaken en verschijnselen

Dunne zenuwvezels in ons lichaam zijn verantwoordelijk voor de pijn- en temperatuurzin en de autonome functies, dat zijn functies die onbewust plaatsvinden zoals de regeling van bloeddruk en zweten. De dunne zenuwvezels zijn de eindtakjes van de zenuwen, zij lopen vlak onder de huid.
Dunnevezelneuropathie (DVN) is een aandoening waarbij vooral de dunne zenuwvezels niet goed functioneren. Het is een vorm van polyneuropathie (poly = veel, neuropathie = zenuwziekte).

Als alleen de dunne zenuwvezels zijn aangedaan, is er sprake van een dunnevezelneuropathie. Wanneer de dikke zenuwvezels zijn aangedaan, noemen we het een polyneuropathie.
Soms gaat het om een gemengde polyneuropathie, dan doen zowel dikke als dunne zenuwvezels mee.

Verschijnselen van dunnevezelneuropathie kunnen zijn:

• een brandende, prikkelende of schietende pijn;
• gevoelsstoornissen: verminderd gevoel voor warmte of koude, verminderd gevoel voor pijnprikkels;
• maag- en darmklachten;
• schommelingen van de bloeddruk;
• hartkloppingen;
• meer of juist veel minder zweten dan voorheen;
• droge ogen of mond;
• seksuele problemen waaronder impotentie.

Dunnevezelneuropathie kan door verschillende oorzaken ontstaan zoals:

• diabetes mellitus (suikerziekte), dit is de meest voorkomende oorzaak;
• een gestoorde glucosetolerantie;
• bepaalde auto-immuunziekten - ziekten van het afweersysteem - zoals de ziekte van Sjögren, sarcoïdose of vasculitis (ontsteking van de vaten);
• coeliakie (glutenintolerantie);
• HIV;
• bepaalde medicijnen;
• alcoholmisbruik;
• een tekort of overschot van een bepaald vitamine;
• erfelijke aandoeningen zoals een aandoening van de natriumkanalen.

Bij een relatief groot deel van de patiënten (ongeveer 50%) wordt geen oorzaak gevonden, dan spreekt men van idiopathische dunnevezelneuropathie.