Bij CIDP kunnen mensen in een periode van ongeveer twee maanden verlamd raken aan armen en benen. Patiënten hebben gevoelsstoornissen, pijn en zijn erg vermoeid. CIDP wordt veroorzaakt door een fout in het eigen afweersysteem, waardoor het isolatiemateriaal (myeline) van de zenuw wordt aangetast. Het is nog niet bekend waardoor het afweersysteem precies geactiveerd wordt. Waarschijnlijk speelt een ‘gewone infectie’ een rol. Er zijn twee goede behandelingen voor CIDP, maar bij een deel van de mensen slaan deze niet aan. Ook hebben beide behandelingen nadelen, zoals bijwerkingen en hoge kosten.
Biomarkers voor CIDP
In het Amsterdamse onderzoek werd gezocht naar testen die het beloop van de ziekte weergeven of kunnen voorspellen met welke behandeling het beste gestart kan worden. Dit worden biomarkers genoemd. Hierbij richtten de onderzoekers zich onder andere op een bepaalde type afweercellen, de T-cellen. Ze ontdekten dat er weinig veranderingen zijn in het aantal T-cellen tijdens verschillende fasen van de ziekte. Deze cellen geven het beloop van de ziekte dus niet weer.
Wel vonden de onderzoekers dat bij sommige mensen met CIDP bepaalde bestanddelen van de zenuwen verhoogd zijn in het bloed. En dat deze waarden dalen na behandeling. Verder onderzoek zal moeten uitwijzen of deze bestanddelen wel het ziektebeloop weerspiegelen, en dus gebruikt kunnen worden als biomarker.
