Waarom dit onderzoek?
Beschikbare medicijnen tegen CIDP (zoals intraveneuze immunoglobuline: IVIg) zorgen vooral voor kortdurende verbetering. Daarom moeten patiënten vaak langdurig en herhaaldelijk behandeld worden (onderhoudsbehandelingen). Er is nog weinig bekend over medicijnen die eventueel voor langere tijd ziekteactiviteit verlagen.
Rituximab is een medicijn dat de werking van bepaalde witte bloedcellen (de B-lymfocyten) tijdelijk uitschakelt. Dit zorgt bij andere auto-immuunziektes voor langdurige onderdrukking (‘remissie’) van de ziekte. De gedachte is dat door deze behandeling het immuunsysteem, en daardoor het ontstekingsproces van CIDP, tot rust wordt gebracht. Dit is echter nog niet systematisch onderzocht bij patiënten met CIDP.
Leidt het toedienen van rituximab tot remissie van CIDP? Dat is de vraag waar deze studie antwoord op kan geven!
Wie kunnen meedoen?
Twee groepen patiënten kunnen meedoen aan het onderzoek. Groep 1 bestaat uit nieuw gediagnosticeerde CIDP patiënten die nog helemaal niet eerder behandeld zijn. Groep 2 bestaat uit al langer behandelde patiënten waarbij juist is aangetoond dat zij afhankelijk zijn van de behandelingen met immunoglobuline.
Hoe gaat de studie in zijn werk?
Alle deelnemers zullen op drie momenten rituximab toegediend krijgen, namelijk aan het begin van de studie, na twee weken en na zes maanden. De toediening gebeurt via een infuus en vindt plaats op de dagbehandeling in het ziekenhuis. De deelnemers worden ’s ochtends verwacht. De behandeling via het infuus duurt vervolgens tot halverwege de middag.
De positieve effecten van rituximab worden pas na ongeveer drie tot vier maanden verwacht. Daarom zullen alle deelnemers ter overbrugging ook nog immunoglobulinen krijgen.
Het vervolg van de studie
De deelnemers worden gedurende twee jaar gevolgd. Er vinden fysieke en telefonische controles plaats. Dit betekent dat er naast de drie dagbehandelingen nog vier extra controles zijn in het ziekenhuis en twee telefonische controles. De vier extra controles vinden plaats op de poli neurologie en duren één uur. Tijdens deze bezoeken vullen de deelnemers vragenlijsten in. Ook worden de deelnemers lichamelijk onderzocht en wordt bloed afgenomen.
Mogelijke bijwerkingen
De bijwerkingen van rituximab kunnen worden verdeeld in bijwerkingen tijdens de kuren en bijwerkingen die later kunnen optreden door verminderde afweer. De meest voorkomende bijwerkingen tijdens het toedienen zijn koorts, misselijkheid, huiduitslag en jeuk. Bijwerkingen die later optreden zijn infecties zoals een blaasontsteking, keelontsteking of buikgriep.
Onderzoeksteam
- Drs. Stevie Rozing, arts-onderzoeker Amsterdam UMC
- Dr. Filip Eftimov, hoofdonderzoeker/neuroloog Amsterdam UMC
- Dr. Alexander Vrancken, lokale hoofdonderzoeker/neuroloog in het UMC Utrecht
- Prof. dr. Pieter van Doorn, lokale hoofdonderzoeker/neuroloog in het Erasmus MC
Wil je weten of je mee kunt doen aan dit onderzoek?
- Ben je onder behandeling bij een ander ziekenhuis dan de drie genoemde centra: vraag je behandelend neuroloog om een verwijzing naar een van de centra!
- Ben je al onder behandeling bij een van de drie genoemde centra, maar nog niet benaderd: vraag ernaar bij je behandelend neuroloog!
Uiteraard vindt een screening/beoordeling plaats om te kijken of je aan de criteria voldoet om deel te nemen.
Voor meer informatie of vragen kun je mailen naar: recixtrial@amsterdamumc.nl.
