Klimmen, klauteren, vies worden en samen zoeken naar de beste manier om obstakels te overwinnen - dát is obstacle running voor mij. Ook nu nog, een aantal jaar nadat ik abrupt te maken kreeg met NA.
Hoewel het officieel een individuele sport is, merk je daar bij trainingen en zelfs wedstrijden vaak weinig van. Het doel is toch altijd om met z’n allen over de finish te komen en op wat voor manier dan ook de hindernissen te halen. Tijd is hierbij ondergeschikt.
Toen ik jaren terug met deze sport in aanraking kwam, was ik eigenlijk direct verkocht. Al snel bracht ik het overgrote deel van mijn vrije tijd door op een trainingsbaan in Utrecht. Dit veranderde abrupt toen ik begin 2021 te maken kreeg met de spierziekte NA. Hoewel het best even duurde voordat ik een diagnose had, was het al heel snel duidelijk dat sporten niet meer vanzelfsprekend was. In het begin ben ik een tijdje volledig gestopt, maar omdat niet sporten mij mentaal erg zwaar viel, ging ik al snel op zoek naar manieren om toch te kunnen bewegen. Hele korte stukjes joggen, ging redelijk goed. Maar of ik ooit weer zou kunnen klimmen was nog even de vraag.
Het mooie van ‘mijn’ sport, obstacle running, is dat er erg veel diversiteit zit in de hindernissen en dat trainingen erg afwisselend zijn. Ook toen klimmen nog niet ging, kon ik al wel verder trainen met balanshindernissen en bijvoorbeeld onder een kruipnet door tijgeren. Op die manier kon ik toch lekker actief bezig blijven. En hoewel ik vaak mijn eigen trainingen bedacht, kon ik toch weer met mijn vrienden sporten. Met wat hulp van hen kwam ik erachter dat je ook met minder kracht – of zelfs helemaal zonder een arm te gebruiken – nog heel veel hindernissen kunt overwinnen.
Inmiddels ben ik een aantal jaar en verschillende NA-aanvallen verder. Ik heb de nodige aanpassingen moeten doen bij het sporten, zoals het gebruik van een brace. De technieken die ik gebruik bij het klimmen zijn vaak niet helemaal ‘standaard’. Tijdens het sporten is het vaak een zoektocht naar wat wel en niet lukt. Een heel aantal ‘goede’ ideeën zijn hopeloos mislukt, terwijl andere plannen die in mijn hoofd onmogelijk leken ineens heel goed uitvoerbaar bleken. Met wat zoeken lukt het tot nu toe om voor alle hindernissen een oplossing te vinden. De kennis en het vertrouwen die ik uit de sport haal, neem ik vervolgens mee naar huis, waar het me ook erg helpt om de dagelijkse ‘hindernissen’ te overwinnen.
In het voorjaar van 2025 had ik daarnaast de eer om mee te mogen doen met de Paralympisch Talentdag van NOC*NSF. Een dag waarop jonge sporters (van 12-35 jaar) verschillende aangepaste sporten mogen uittesten en kunnen kijken of ze in een aangepaste sport willen doorgroeien. Ik mocht op deze dag kennismaken met aangepast skiën, snowboarden, roeien, atletiek, wielrennen en triatlon. Ontzettend leuk en super leerzaam om te zien hoe andere mensen met hun extra uitdagingen omgaan. Ik kreeg veel tips van mensen die bijvoorbeeld met maar één arm sporten, of mensen wier arm volledig verlamd is. Geen NA, maar desondanks erg goed vertaalbaar naar de uitdagingen die ik ervaar.
Ik haal er veel voldoening uit om te kijken wat er wél kan, ook als je lichaam soms wat extra uitdagingen met zich meebrengt. Dit doe ik in mijn vrije tijd, maar ook in de diagnosewerkgroep NA van Spierziekten Nederland proberen wij actief op de hoogte te blijven van ontwikkelingen op dit vlak. Tijdens de Spierziektedag op 27 september zal ik daarnaast een presentatie geven over obstacle running tijdens het jongerenprogramma. Sporten – en ook obstacle runnen – kan namelijk voor iedereen! Met of zonder rolstoel, en met meer of minder extra grote uitdagingen. Als er iets is waar je goed in wordt als je een spierziekte hebt, is het wel hindernissen overwinnen!
Meer lezen over de Spierziektedag en het jongerenprogramma: Programma JONG Spierziektedag – Spierziekten
Meer lezen over het diagnoseprogramma NA: Diagnoseprogramma NA Spierziektedag – Spierziekten
