Let op. Dit is een ouder bericht. Het kan zijn dat de inhoud niet meer actueel is.
Madelief Boot, 29 jaar, heeft FSHD en is zwanger. Voor de nieuwsbrief schrijft zij vanaf nu een blog over haar ervaringen. Deel 4 van een nieuwe serie.
Inmiddels ben ik 34 weken zwanger. Ik word wakker met een droge zere keel en een verstopte neus. ‘Je hebt de hele nacht gesnurkt,’ zegt mijn partner lachend terwijl we aan het ontbijt zitten. En niet zo’n beetje ook. Ik had niet gedacht griep te krijgen maar helaas was dit wel het geval. Ik heb bijna negen dagen lang plat in bed gelegen terwijl ik een rol wc papier per dag weg snoot. Wonderbaarlijk hoe we het voor lief nemen om door ons neus te ademen, en wat een ellende als dat dan niet meer lukt. Ondertussen lijkt het wel als of mijn buik per dag groeit. Ik voel haar dagelijks dansen in mijn buik, en dan vooral in de nacht wanneer ik probeer te slapen.
Gek maar fijn genoeg voel ik weinig van de FSHD tijdens de zwangerschap. Ik heb zelfs minder pijnklachten en ondanks alle zwangerschapskwalen voel ik me redelijk fit. Ik denk dat dit voornamelijk komt door de hormonen die worden aangemaakt. Het hormoon ‘relaxine’ zorgt ervoor dat mijn spieren meer ontspannen zijn waardoor ik dus minder pijn ervaar. Ik waggel als een gans en mijn bekkeninstabiliteit betekent dat ik minder kan bewegen en lopen dan dat ik normaal gewend ben, maar wat wil je met 34 weken? Het is inmiddels bijna zo ver…
Madelief Boot schreef eerder twee boeken over FSHD:
